Η γήρανση επιφέρει σημαντικές μεταβολές που συντελούν στη μείωση της σωματικής απόδοσης και της λειτουργικότητας.
Το φαινόμενο αυτό παρουσίασε ο Γρηγόρης Μπογδάνης, M.Sc., Ph.D., Εργοφυσιολόγος, Εργαστήριο Εργοφυσιολογίας-Εργομετρίας ΤΕΦΑΑ Αθήνας στα πλαίσια του 10ου Παννελλήνιου Συνεδρίου Διατροφής- Διαιτολογίας.
Τέτοιες μεταβολές είναι η απώλεια μυικής μάζας και δύναμης, η μείωση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής και η ελάττωση της οστικής πυκνότητας. Σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι η συστηματική άσκηση μπορεί όχι μόνο να σταματήσει αλλά και να αντιστρέψει πολλές από αυτές τις μεταβολές. Μεγάλα ποσοστά βελτίωσης έχουν καταγραφεί στη μυϊκή δύναμη μετά από προπόνηση με αντιστάσεις σε άτομα ηλικίας από 65 έως και 90 ετών. Επίσης η τακτική αερόβια άσκηση με τη μορφή απλών δραστηριοτήτων (π.χ. περπάτημα, στατικό ποδήλατο) αυξάνει τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, την πνευμονική λειτουργία και την ικανότητα για παρατεταμένη ήπια άσκηση, ενώ ταυτόχρονα, μεταβάλλει θετικά το λιπιδαιμικό προφίλ και το μεταβολισμό της γλυκόζης. Τέλος, η συστηματική επιβάρυνση του μυοσκελετικού συστήματος με εξειδικευμένα ερεθίσματα άσκησης μπορεί να διατηρήσει την οστική πυκνότητα καθώς επίσης και την ικανότητα του νευρομυϊκού συστήματος να αντιδρά αποτελεσματικά, αυξάνοντας τη σταθερότητα και μειώνοντας τις πιθανότητες τραυματισμού από πτώση.
Πηγή: www.logodiatrofis.gr
